Στοιχειώδης πολιτισμός

Δύο πράγματα δεν πρέπει να είσαι στην Ελλάδα αυτήν την περίοδο: ασθενής και μνημείο. Και στις δύο περιπτώσεις κινδυνεύεις να καταρρεύσεις από ελλείψεις στα στοιχειώδη. Οσο αδόκιμη και αν μοιάζει εκ πρώτης όψεως η σύγκριση ανάμεσα σε χώρους ανόμοιους και ετερογενείς, τόσο πρόκειται για κοινή τομή στην οποία συναντάται η κοινωνία και η πολιτική ενός κράτους. Ανοιχτά τραύματα, λοιπόν, στη δημόσια υγεία και τον πολιτισμό, προκαλούν κυβερνητικές αναταράξεις… Είναι όμως έτσι; Οι αντιπαραθέσεις μεταξύ υπουργών ή η στενή πολιορκία με ανακοινώσεις και εμφανίσεις στα ΜΜΕ δηλώνουν και την αγωνία ή έγνοια των αρμοδίων για την εικόνα των νοσοκομείων ή των αρχαιολογικών χώρων και μνημείων;


Νοσοκομεία χωρίς γάζες και βασικά αναλώσιμα υλικά, υπηρεσίες του ΥΠΠΟ που κλείνουν γιατί δεν υπάρχουν χρήματα για θέρμανση, μνημεία και εφορείες διαλύονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Την ερχόμενη Δευτέρα που ο υπουργός Πολιτισμού θα βρεθεί στη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης για την ετήσια απονομή των Κρατικών Κινηματογραφικών Βραβείων, κάτι λιγότερο προβεβλημένο και με συμπτώματα χρόνιας εγκατάλειψης, όπως είναι αρχαιολογικοί χώροι και νεώτερα μνημεία, θα αναζητεί ένα βλέμμα πολιτικής μέριμνας. Οι διαμαρτυρίες των υπαλλήλων ίσως οδηγήσουν σε λύσεις - τσιρότα, αλλά λίγο αργότερα θα αποδειχτεί ότι η βελτίωση προϋποθέτει προσωπική συμμετοχή και ενδεχομένως να μην γίνεται χωρίς πολιτικό κόστος.

Την επόμενη φορά που ο υπουργός Υγείας θα επισκεφθεί δημόσιο νοσοκομείο θα πρέπει ίσως να έχει κάνει ένα βήμα παραπέρα από την παραδοχή ότι οι προμηθευτές έχουν δίκιο που διαμαρτύρονται γιατί δεν έχουν πληρωθεί. Ο πόνος που δεν απαλύνεται και η μνήμη που δεν συντηρείται, αναπαράγουν την ίδια, βασική, έλλειψη: ενός στοιχειώδους πολιτισμού.

Πρωτοσέλιδο σχόλιο της Μαρίας Κατσουνάκη από την Καθημερινή του Σαβάτου 22/Νοέ 2008

Βέβαια και εμείς εδω θα περιμένουμε πολύ ακόμα μέχρι να δούμε να ολοκληρώνεται στην Κέρκυρα το Νέο Νοσοκομείο ..............